Zelf management is onmogelijk zonder bewustwording.
Om je chronische pijn zelf te managen is het belangrijk om bewust te worden van de onderdelen waar jij mee aan de slag kan gaan. Ik bedoel hiermee de visie die je hebt t.o.v. van je situatie.
Ik wachtte zelf namelijk jaren af tot iemand anders me “de gouden raad”, “het wondermiddel” of “dé werkende therapie” zou voorschotelen. Toen bleek dat er eigenlijk niet écht iets veranderde en ik vooral het gevoel had dat ik er echt alleen voor stond ben ik het vanuit een ander standpunt gaan bekijken.
Mijn huisdokter zei me dat de oplossing binnenin mij lag en niet van buiten mij zou komen. Ik had nooit begrepen wat ze daarmee bedoelde tot op dat moment.
Als IK aan mezelf zou werken zou IK misschien wél verandering kunnen creëren! Want ondertussen had ik al enorm veel onderzoek verricht omtrent fibromyalgie, CVS en chronische pijn en kwam ik steeds uit bij dezelfde conclusie.
ER ZIT IETS VAST! ER ZIT IETS GEBLOKKEERD!
En dat bedoel ik niet letterlijk of fysiek.
Zoals waarschijnlijk velen van jullie te vaak te horen hebben gekregen dat je pijn “tussen je 2 oren zit” en je hierdoor in het hokje ‘psychisch probleem’ terecht kwam ervaarde ook ik hierbij heel veel weerstand.
Maar hoe verder ik in mijn onderzoek terecht kwam en met hoe meer patiënten, dokters en specialisten ik sprak hoe duidelijker het voor mij werd wat ze daarmee bedoelden. Ze bedoelden niet dat ik me de pijn inbeeldde, dat ik mentaal niet helemaal ok was en psychologische hulp nodig had, maar dat mijn denken, mijn kijk op mijn/het leven, mijn lichaam ergens onderweg verwrongen was geraakt en door daar eens naar te kijken er misschien wel beterschap mogelijk was.
Ik geloofde eerst zelf niet wat ik hier nu schrijf hoor, want ik was me totaal niet bewust van het feit dat ik me niet goed in m’n vel voelde. Maar bij nader onderzoek kwam ik tot de ontdekking dat ik mezelf al jaren aan het wegcijferen was en daar eigenlijk heel erg door gefrustreerd raakte. Ik gaf zoveel liefde, vriendschap en hulp maar had steeds het gevoel dat ik zo weinig terugkreeg. Hierdoor voelde ik me eenzaam, onbegrepen en een buitenbeentje. Ik wist al een hele tijd dat ik mijn werk deed om anderen te plezieren, maar had mezelf nog nooit écht afgevraagd of ik er zelf ook gelukkig van werd. Zo werd ik leerkracht omdat mijn moeder en grootmoeder leer- kracht waren en opende ik als zelfstandige een winkel omdat ik dacht dat ik daar- door wel het respect van anderen zou krijgen. Ondertussen, achter de schermen, kwijnde ik beetje bij beetje weg, zonder het zelf door te hebben.
Ik kwam vaker en vaker in de clinch te liggen met anderen, zelf vrienden en familie. En elke keer stond ik voor een raadsel hoe het toch allemaal zover had kunnen komen. Toen ik in maart 2016 letterlijk in elkaar stuikte en niet meer wist waar ik was of wie ik was kon ik niet meer anders dan mezelf eens onder de loep te nemen. Geloof me, een moeilijke taak, maar wel eentje die me op het punt bracht van meer geluk, vrijheid en energie.
Door super eerlijk te zijn over hoe ik tot dan toe in mijn leven had gestaan, de beslissingen die ik had genomen en vooral waarom ik ze had genomen (oftewel anderen plezieren), en eens stil te staan bij wat IK ECHT wilde in mijn leven stond ik versteld van mezelf (en niet op een positieve manier).
- Waarom had ik al die jaren gefocust op het ‘pleasen’ van anderen?
- Waarom had ik al die jaren gedaan wat ik dacht dat anderen wilden dat ik deed?
- Waarom had ik al die jaren mezelf weggecijferd omwille van het idee dat je op die manier liefde en vriendschap krijgt?
Er ging een nieuwe wereld voor me open.
- Eentje waarin ik leerde dat IK keuzes mocht maken die goed waren voor MIJ en dat dat niet egoïstisch was.
- Eentje waarin ik leerde dat ik gelukkig kon zijn als IK deed wat IK graag wilde doen.
- Eentje waarin ik liefde en vriendschap kon ontvangen door gewoon TE ZIJN WIE IK BEN
Geloof me, dat was niet alleen voor mij, maar ook voor anderen in mijn omgeving een aanpassing. Want ik zei niet meer overal ja op. Ik deed niet meer alles voor een ander. Ik koos vaker voor mezelf en mijn gezondheid (en ging dus soms niet in op bepaalde uitnodigingen voor feestjes of afspraken)
Maar wat ik in die jaren leerde was dat als ik koos voor mezelf, als ik koos voor wat ik graag wilde, als ik koos voor wat ik nodig had… ik veel meer vriendschap, respect en liefde kreeg dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
En dus besloot ik om in 2018 mijn droom in vervulling te laten gaan en warmere oorden in Zuid-Spanje op te zoeken. Velen verklaarden me gek, maar ik voelde al meer dan 16 jaar de drang en de nood om te leven op een plek die beter bij mij paste.
En doordat ik me nu veel gelukkiger voel, veel vrijer voel, beter voor mezelf kan zorgen en positiever in het leven kan staan heb ik quasi geen pijn meer van m’n fibromyalgie en stap ik ’s morgen vol energie uit mijn bed om de dag te beginnen.
Zelf-management voor mij betekent dus ook echt jezelf managen, jezelf bijsturen, liefdevol bijsturen door te durven kijken naar jezelf met een open blik en te durven toegeven dat je het misschien anders en beter kan doen. Jezelf managen is elke dag opnieuw bewust zijn van je gedachten en gewoontes en ze omarmen wanneer je het goed doet en zelfkritisch bijsturen wanneer je hervalt in oude patronen.
Lukt mij dat elke dag? Nee hoor 😉 Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, maar door alle ervaring die ik de voorbije jaren opbouwde duurt die herval periode niet meer zolang en zit ik snel weer op de goede weg. Durf dus eens met een open blik naar jezelf te kijken en toe te geven dat JIJ de enige bent die iets kan doen aan JOUW leven. Dat JIJ diegene bent die keuzes maakt over hoe JOUW leven eruit ziet. Dat JIJ kan kiezen om het glas half vol te zien in plaats van half leeg. En dat als JIJ jezelf graag durft zien er misschien wel een hele hoop spanning uit je lichaam kan verdwijnen.
Want dát is zelf-management 🙂
Door: I. De Rijcker